20.REFAKAT İZNİ

​

Devlet Memurlarına Verilecek Hastalık Raporları İle Hastalık ve Refakat İznine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin (29.10.2011, Resmî Gazete Sayısı: 28099) “Refakat iznine ilişkin esaslar” başlıklı 10’uncu maddesine göre; Memurlara 657 sayılı Kanunun 105’inci maddesinin son fıkrası uyarınca izin verilebilmesi için memurun (özetle); bakmakla yükümlü olup olmadığına bakılmaksızın refakat edilmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocuklarıyla kardeşlerinden birinin, ağır bir kaza geçirdiğinin veya tedavisi uzun süren bir hastalığı bulunduğunun sağlık kurulu raporuyla belgelendirilmesi zorunludur.

Refakat iznine esas raporda; refakati gerektiren tıbbî sebepler, refakat edilmediği takdirde hayatî tehlike bulunup bulunmadığı (“hayati öneme haizdir” ifadesi), sürekli ve yakın bakım gerekip gerekmediği, üç ayı geçmeyecek şekilde refakat süresi ve varsa refakatçinin sahip olması gereken özel nitelikler yer alır. Gerekli görülmesi hâlinde üç aylık süre aynı koşullarda bir katına kadar uzatılır. Refakat izni hastanede yatış süresini de kapsar.

Aynı kişiyle ilgili olarak aynı dönemde birden fazla memur refakat izni kullanamaz. Aynı kişi ve aynı vakaya dayalı olarak verilecek refakat izninin toplam süresi altı ayı geçemez.

İzin süresi içinde refakati gerektiren durumun ortadan kalkması hâlinde memur iznin bitmesini beklemeksizin göreve başlar. Refakat izni kullanılırken memurun aylık ve özlük haklan korunur.

Tüm muvazzaf personel, yukarıdaki şartlar dahilinde refakat izni alabilir. Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esaslar’a personelin refakat izni en fazla 3 aydır.

İş Kanununda refakat iznine dair bir hüküm yoktur. Çocuğunun engelli raporuna istinaden refakat izni verilmesinin mümkün değildir. Refakat raporu, ücretlidir. Ayrıntılı bilgi için bakınız: https://www.engelsizkariyer.com/Yazi.aspx?id=334